Kablolama Teknikleri

Seçilen network türüne göre, kablolama altyapısından beklenen performansın sağlanabilmesi için, kullanılan tüm ürünlerin aynı sınıf yada kategoriden olmasına dikkat çekilmesi gerekir.

Standartlar,sistemin kurulumu ve tasarlanması esnasında dikkat edilmesi gereken noktaları bazı kurallar çerçevesinde belirtirken,aynı zamanda uygun kurulan sistemin istenen performansta çalışmasını da garanti garanti  altına almaktadır.

Yerel ağlarda en fazla kullanılan kablo türü,büklümlü çiftlerden oluşan bakır kablolardır. (UTP,FTP,STP) Bu kablolardaki büklümlü çiftlerin nasıl kullanılacağı, konnektör uçlarıyla sonlandırma şekilleri,uygulama sınıfına göre kablonun çekileceği maksimum mesafe açık bir şekilde belirtilmektedir.

RJ 45,bakır kabloların sonlandırmasında kullanılan ve 8 adet kontağa sahip olan bir konnektör çeşidi olup bağlantı işlemini kolaylaştırmak için renk koduna sahiptir. Standartlara göre bağlantı şekli belirtilmiş olup, A harfi EIA/TIA 568A, B harfi ise EIA/TIA 568B standartına karşılık gelmektedir. İki bağlantı arasındaki tek fark, 2.ve 3.büklümlü çiftin yer değiştirmesidir. Sonlandırma esnasında hat etkileşimini engellemek için, büklümlü çiftler birbirinden en fazla 13mm ayrılmalıdır.

Temel olarak, kablolama alt yapısında “kampüs omurgası” (campus backbone), bina omurgası (building backbone) ve yatay kablolama (horizontal) şeklinde adlandırılan 3 farklı alt yapı sistemi mevcuttur.

Kampüs omurgası birkaç km alan içerisinde bulunan binaları birbirine bağlar ve genellikle fiber optik yada bakır kablo kullanılır.

Bina omurgası,katların veya sistem odalarının bağlantılarını içerir ve fiber optik yada bakır kablo kullanılır.

Yatay kablolama ise,sistem odasından kullanıcı noktasına kadar yapılan kablolama olup,genellikle bakır kablo tercih edilmektedir.

Standartlara göre,her bir alt sistem için uyulması gereken kurallar ve mesafeler farklılık göstermektedir.Dolayısıyla yapısal kablolama alt yapısının tasarımı ve kurulumu esnasında, bu kurallara dikkat edilmesi gerekmektedir.

Örneğin hub,switch gibi aktif cihazlarda kullanıcı noktasında bulunan telefon,bilgisayar, printer gibi cihazların birleştirilmesini sağlayan yatay kablolamanın, standartlara göre 90 mt. mesafeyi aşmaması gerekmektedir.

Her türlü verinin iletildiği bir ortam olan kablonun kalitesi, sistemin performansı açısından önemli olan unsurlardan birini teşkil eder. Cat5e standardı, veri iletimi ve alınması esnasında 4 büklümlü çiftin tamamının kullanılmasını öngörür. Kablo üzerinde veri iletimi gerçekleşirken, veriyi içeren sinyal bir takım zayıflamalara uğrar ve bazen dış ortamdan gelen parazitlerden etkilenir. Veri kaybının olmaması için, zayıflamanın ve gürültüden etkilenme oranının belirli bir düzeyde kalması gerekir ve bu değerler standartlarda kategoriler bazında belirtilmiştir.

Güç kaybı(Attenutıon), sinyalin kablo boyunca zayıflamasıdır.(db/km).

Kablo uzadıkça güç kaybıda o kadar fazla olur. Cat 5e performansını gerçekleştirmesi beklenen kablolama altyapısı için güç kaybı 100 MHZ’de 22db’den a olan bir kablo seçilmelidir.

NEXT(near end crosstalk),bir kabloda bir büklümlü çiftten diğerine geçebilen istenmeyen sinyallerdir. Cat5e performansına sahip kablolama altyapısı için parazitleri en aza indirgeyen bir kablo seçilmelidir.

ACR(attenuation to crosstalk ratio), sinyalindeki zayıflama ile oluşan parazitler (görüntü seviyesi) arasındaki farkı db cinsinden ifade eder. ACR ne kadar yüksek olursa veri iletimi de o kadar güvenli olur. Standartların ön gördüğü şekilde SVG ürünleri üreten Legrand, yapısal kablolama altyapınızda parazitler ve etkilerini azaltmak için almanız gereken bazı önlemleri sizlere şu şekilde hatırlatmaktadır.

*kablolar açılırken bir makara ayağı kullanılmalıdır.

*fazla olan kablo dolanmamalı, uygun bir şekilde düzenlenmelidir.

*kablo kendi çapı etrafında fazla bükülmemelidir.

*colson kablo kelepçelerini kıvırmak için pense kullanılmalıdır. kablolar, tesisat sırasında sıkıştırılmalıdır.

*kabloların üzerinde asla yürünmemeli ve üzerinde ağır maddeler konulmamalıdır.

*kablonun döşenmesi sırasında keskin kenar ve köşelerden kaçınılmalı, mümkün olmuyor ise üzerleri bir kılıfla örtülmelidir.

*kablonun mümkün olduğunca büyük bir bükülme yarıçapı olmamalıdır. (en azından kablonun dış çapının 8katı kadar)

*eğer kablo kılıfı zarar gördüyse yapışkan bir bantla tamir edilmemeli, kablo değiştirilmelidir.

*kablo hiçbir durumda bloke olmamalı veya sıkıştırılmamalıdır. Eğer kablo kaza ile sıkışırsa ani bir hareketle kurtarılmaya çalışılmalıdır. Kablonun hangi noktadan sıkıştığı bulunmalı ve bu noktadan kurtarılmalıdır.